پرستارِ جوان کرمانشاهی بیکار شد؛ خودکشی کرد

[ad_1]


سالم‌خبر: برخی از رسانه‌ها از مرگِ خودخواسته‌ی یک جوانِ ۳۲ساله خبر دادند. نامش ساسان بود و تا چند ماه پیش به عنوانِ پرستارِ طرحیِ بیمارستانِ امام خمینیِ کرمانشاه، در بخشِ مسمومیت، یعنی همان بخشی که با خودکشی در ارتباط است، کار می‌کرد.

او چند روز پیش، در همان بیمارستان و در یکی از تخت‌های همان بخش، جان سپرد. دوستان و همکارانش گفته‌اند که «ساسان بعد از عدم تمدیدِ قراردادش و به دلیلِ فشارهای روحی به زندگی خود پایان داده است.» 

محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، ضمنِ تائیدِ خبر خودکشیِ این جوان ۳۲ساله می‌گوید: ایشان یک پرستارِ طرحی بود و در ایام کرونا و تا همین اواخر هم طرحش تمدید شده بود اما از چند ماه پیش، دیگر قراردادِ این پرستار تمدید نشد و بعد از آن مدتی بیکار ماند و بعد هم متاسفانه به زندگیِ خود پایان داد.

شریفی مقدم می‌گوید: خودکشی موضوعی چندوجهی است و به عوام رونی و بیرونی بستگی دارد، که ما با عوامل درونی کار نداریم، اما در موردِ عوامل بیرونی باید بگوییم که طبق برخی پژوهش‌ها آمار تمایل به خودکشی در ایام کرونا بالاتر رفته است. به طور مثال در ملایر پژوهشی در ایام کرونا صورت گرفت که طبق این پژوهش، بیش از ۲۷ درصد از پرستاران افکارِ خودکشی و بیش از ۹ درصد هم آمادگی برای خودکشی داشتند. 

شریفی مقدم به وضعیتِ بدِ پرستاران اشاره می‌کند و می‌گوید: عرصه بر پرستاران تنگ است و همه‌ی مسئولان در ایجادِ چنین فضایی مسئول هستند. در دورانِ کرونا پرستاران، شرایطِ بسیار سختی داشتند. آمار مرگِ پرستاران به علتِ کرونا در ایران بالا بود چون تعداد پرستاران کم بود و در ابتدای شیوع کرونا تجهیزاتِ لازم وجود نداشت. کرونا آثار بسیاری زیان‌باری بر جامعه پرستاری کشور گذاشت. پرستاران بیشترین مواجهه را با بیماران کرونایی داشتند و میزان استرس و اضطراب در این دوره برای آن‌ها بسیار شدید بود و تداوم این اضطراب و استرس گاهی به افسردگی می‌انجامد.

وی ادامه می‌دهد: تعدادِ فوتیِ پرستاران جوانِ ما در سال ۱۴۰۲ زیاد بود، اما علتِ فوتِ آن‌ها به صورتِ دقیق مشخص نیست. گاهی به دلیلِ فشارِ کارِ بالا این اتفاق می‌افتد و متاسفانه گاهی هم ممکن است به دلیلِ اقدام به خودکشی باشد که همانطور که گفتم خیلی اوقات پنهان می‌ماند و ما اطلاعاتِ دقیقی از آمار نداریم. 

شریفی مقدم می‌افزاید: پرستاران در اعتراض به شرایط بد خود معمولا بازخواست و تهدید می‌شوند. در مواردی بخش و بیمارستانِ پرستارانِ معترض را جابه جا کرده‌اند. در واقع به جای آنکه چاره‌ای برای حل مشکلِ پرستاران ببینند با آن‌ها برخورد می‌کنند و در برخی مواقع به بیمارستان راه نمی‌دهند و آن‌ها را تهدید به اخراج می‌کنند. 

دبیکل خانه پرستار تاکید می‌کند: جامعه پرستاری دچار بحرانِ شدید شده و مسئولی هم به این وضعیت توجه نمی‌کند؛ در چنین شرایطی است که آمار مهاجرت به بالای ۳۰۰۰ نفر رسیده است، تعداد بی‌شماری ترک شغل می‌کنند و آن‌ها هم که می‌مانند معترض هستند./ ایلنا

[ad_2]

Source link